برای دخترکان معصوم پیرانشهری که درآتش کلاس درسشان سوختند.

حال ام خیلی گرفته .گلوم می سوزه از بغض شما. فرشتگان پرو بال سوخته.گناه شما چه بود که اینگونه در آتش ندانم کاریهای ما سوختید. وباز مثل تمام بارهای دیگر شما در بین تمام سیاسی کاری های ما محو شدید و از یاد رفتید.نمی دونم شمائی که این مطلب مرا می خونید فرزندی دارید یا نه اگر دارید فرزند شما دختر ه یا پسر؟

دختر دردانه عالم است .تتمه عشق است .برکت خداست برای والدینش. شکوفه لبخندش زمانی که می شکفد دل پدر اگر در زمستانی زمهریر فرو رفته باشد بهاری می شود. من دختر عزیز تر از جانی دارم به نام فاطمه. دختران پیرانشهری من شما مانند دخترم فاطمه برایم عزیز هستید . از آن زمان که عکستان را دیدم قرار ندارم. ما را ببخشید. ما را ببخشید. ما را ببخشید.....

نوشته شده در پنج شنبه 91/9/16ساعت 2:47 عصر توسط امید احمدنژاد نظرات ( ) | |