سلام عشق من از اینکه تو را دارم خوشحالم. خوشحال نه آنطور که دیگران می شوند ،اینطور که من مینویسم اینطور که من می خوانم.در چشمان تو روزها خوب من جاری است . در چشمان تو برکه زلالی زندانی است که شبها ماه از آن آب می نوشد. در چشمان تو مردی است که هر روز برای سلام دادن به تو زنده می شود و شبها با فرو بستن پلکهایت می میرد.

در لحن ترانه صدایت آواز جویباران دهکدههای فرورفته در مه جاری است انجا که کوهها در اغوش آسمان غوطه می خورند و ب مشام باد بوی باران را بوی سبزه را و بوی خاک را در پهنه ذهنم می فشاند.

ای دوست دوستت دارم و به این دوستی می بالم. اینکه خداوند تو را برای من آفرید و در آن ازل زندگی گلم را با عشقت سرشت، وجد پایان ناپذیر تا ابدیت با من است.

میخوانمت و می خواهمت چنان که شب خسته خواب را.

نوشته شده در دوشنبه 91/11/16ساعت 5:50 عصر توسط امید احمدنژاد نظرات ( ) | |