دلم میخواست آدمهای دنیا با هم مهربان بودند. دلم به حال کودکان عراق -فلسطین-افغانستان- لیبی- سوریه-سومالی و...  می سوزد. اصلاً دل در دلخانه میماند وقتی این اخبار و این تصاویر را می بیند.

این نوع بشر چه بر سر خود می آورد. این کودکان این کشته ها همگی انسان هستند. مثل من و شما ، مثل فرزندان و پدران و مادرانمان. اینها انسان هستند . و جالبتر این است که اکثر این گرفتاریها برای جوامع مسلمان می باشد. ما را چه میشود. خدایا! بر سر این ملل مسلمان چه آمده که آنها در کفرشان برعلیه ما چون جبهه ای واحد عمل می کنند و ما در ایمانمان تکه پاره و جدا.

ای خدای محمد(ص) در روز بعثت نبی مهربانی ها به ما محبت کردن را بیاموز تا اینهمه اختلاف که منبع و منشاء تباهی هاست از بین برود .مهربانی جای کینه و عداوتها را بگیرد و آن منجی غائب از پس حجاب نادانی ها و جهالتهای ما بیرون آید و آن روزگار با شکوه که درماندگان عالم حکمرانان زمین میشوند ( واین وعده الهی است) فرا رسد.

 

نوشته شده در یکشنبه 91/3/28ساعت 2:1 عصر توسط امید احمدنژاد نظرات ( ) | |